เมื่อลูกพ้นอกไปเอื้อมไม่ถึง
พ่อแม่จึงเงียบเหงาเฝ้าคอยหา
แม้นเคยเลี้ยงดูเจ้านานเนามา
ก็ไม่กล้าทวงถามความผูกพัน

แค่หวังว่าลูกคงดีมีสำนึก
คงรู้สึกรู้คิดจิตยึดมั่น
คงเลี้ยงดูพ่อแม่ไม่ทิ้งกัน
สร้างบุญอันประเสริฐคนเทอดทูน...