.jpg)
กลอนเพราะมากครับ อัจฉริยะยิ่ง
ไม่พบกันอีกครั้ง . . . ไม่เป็นไร
ก็เข้มแข็งขึ้นแล้วไง . .. ฉันคนนี้
แม้คุณจะหายไป ดั่งสายฝนส่งท้ายปี
แต่คุณยังเป็นคนในบทกวีของฉันคนนี้ . .. เช่นเดิม
แป้งน้ำ
14 ตุลาคม 2565
…..
เห็นฉันทลักษณ์นี้ เหมือนผมเจอ สิ่งที่ กำลังค้นหา
ผมแต่งต่อกลอน แบบไม่เพราะ ดูกระโดกกระเดก ขออภัย
แต่ ขออณุญาต แต่งไว้เพื่อจดจำ ฉันทลักษณ์ เพื่อพัฒนาฉันทลักษณ์ใหม่ๆ ในโอกาศหน้า
………
จากกันฉันห่วงไห้…ไยยังจำ
คนเล่าเขาคืนคำ…..ขุ่นเศร้าเสริม
นับเหินห่างหอทำ เทียมเท่าหวล ควรต่อเติม
คนเก่ามิคลายเคลิ้ม คลั่งไคล้บทกวีชวนเชย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
