…ครวญ…
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
04 ตุลาคม 2024, 11:58:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: …คำหวาน…  (อ่าน 11644 ครั้ง)
โซ...เซอะเซอ
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 26
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 365


« เมื่อ: 07 พฤษภาคม 2023, 10:10:PM »



…ครวญ…




ครวญคำคืนค่ำเช้า……….คราคะนึง
เหลือสุดห้ามตราตรึง……..ชิดชม้าย
เพ้อผ่านพจน์รำพึง……..…เพียงพิลาป
โคลงขับยิ่งคลับคล้าย.……ระอุอ้าวอุราถวิล


…Lamenting…


My love, since you were gone;
I’ve been buried myself in Poetry.
From Dusk till Dawn;
Lamenting words from my misery



“…เมื่ออยู่ริมฝั่งชล ฉันยลทุกยามเย็น
พักในร่มเงาไม้เอน ฉันมองเห็นนกบินกลับรัง
ตะวันใกล้จะลับแล้ว เห็นเรือแจวอยู่ริมฝั่ง
เฝ้าแต่ครวญ แต่ครวญหา น้ำตาหลั่ง
จึงร้องสั่งอาลัย

เฝ้าแต่ครวญสั่งคำ แม้เรือลอยลำไป
พบคนที่เคยซึ้งใจ ขอเรือนำเธอมาให้ที
ตะวันเมื่อจมแผ่นน้ำ สายชลงามดั่งกำมะหยี่
โอ้ว่าดาว ว่าดาวดวงนั้น แสงพลันริบหรี่
คงริบหรี่เช่นเรา…”


ครวญ (พ.ศ. 2506)
คำร้อง : ชาลี อินทรวิจิตร
ทำนอง : สมาน กาญจนะผลิน
** มีเกล็ดเล็กๆเกี่ยวกับเพลงนี้ ครูชาลียืนยันว่า
คำร้องที่ท่านเขียนแต่แรกคือ “…โอ้ว่าดาว
ว่าดาวดวงนั้น แสงพลันริบหรี่ คงริบหรี่เช่นเรา…”
แต่ตอนบันทึกเสียงครั้งแรก คุณสุเทพ วงศ์กำแหง
ร้องว่า “..โอ้ว่าดาว ว่าดาวนี้ แสงพลันริบหรี่ คงริบหรี่เช่นเรา…”





Soul Searcher
Inspired to write 7/5/2023



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

@free

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s