อยากหยุดความคะนึงคิดถึงหนา
แม้นรู้ว่าสุดห้ามปรามไม่ไหว
ธารคิดถึงล้นอกหมกหัวใจ
ทำอย่างไรเลิกคิดอนิจจา

ทุกๆเพลาเฝ้าแต่งอแงจิต
สุมความคิดเพียงเธออยากเจอหน้า
เข็นบทกลอนป้อนย้ำจำนรรจา
เจ้าแก้วตาสุขดีหรืออย่างไร

อย่าลืมกันวันก่อนเมื่อกลอนซึ้ง
ครั้งคิดถึงฝ่าห้ามเพียรถามไถ่
สารทุกข์สุกดิบพริบเดี๋ยวใจ
ก็สิ้นเยื่อขาดใยไม่หันมอง

หยุดส่งความคิดถึงคะนึงหา
เมื่อเวลาผ่านนานดวงมานหมอง
อันบทกลอนเกี่ยวก้อยที่ร้อยกรอง
ท่วงทำนองคงเปลี่ยนแสนเอียนเอือม.

Orion264/มือขวา/บูรพาทรนง