มาอ่านกลอนตัวเองช่างเคว้งค่า
ก็หรือว่ากลอนเราไม่เอาไหน
อยากจะฉีกปลีกแถวจากแนวไป
เออกระไร หรือนั่น มันยากเย็น

เธอไม่เคยชายตาเข้ามาทัก
คงยากนักจริงแท้เหลือบแลเห็น
กลอนไร้ค่าลิขิตผิดประเด็น
ดังหลบเร้นจมโคลนกระโจนคลอง

แม้นลิขิตผิดไปดังไร้ค่า
แต่ทว่ากับเราคนเจ้าของ
กลับแลเห็นเป็นเพชรเก็จละออง
ที่ลอยล่องทอรุ้งพุ่งตะวัน

กลับมาอ่านกลอนอีกปลีกยามว่าง
ไม่อ้าว้างคว้างใจเหมือนใฝ่ฝัน
พอชื่นจิตชิดชมภิรมย์พรรณ
ค่าเสกสรรค์คำกวีที่นานเนา.

Orion264/มือขวา/บูรพาทรนง

15/06/2566