ความในใจ
เลือนรางรอยร่างคำ ใจเคยจำวันฟุ้งเฟื่อง
กลอน ฉันท์ วางบรรเทือง รื่นรสถ้อยโถมถั่งสาย
ห่างห่างให้เงียบหงอย มาเฝ้าคอยคนคล้อยหาย
เชิญชวนมิหวนชาย ชำเลืองนิดจิตรันทด
ยังมีมิตร “มนตรี” ร่ายกวีวางปรากฏ
ชุบใจให้ชื่นพจน์ มิแล้งร้างว่างร้อยกรอง
แข็งใจเลือกดอกไม้ บานไสวในทำนอง
จัดคำเคียงประคอง ถนอมค่าบทกวี
เลือนรางรอยร่างคำ ใจเคยจำวันฟุ้งเฟื่อง
กลอน ฉันท์ วางบรรเทือง รื่นรสถ้อยโถมถั่งสาย
ห่างห่างให้เงียบหงอย มาเฝ้าคอยคนคล้อยหาย
เชิญชวนมิหวนชาย ชำเลืองนิดจิตรันทด
ยังมีมิตร “มนตรี” ร่ายกวีวางปรากฏ
ชุบใจให้ชื่นพจน์ มิแล้งร้างว่างร้อยกรอง
แข็งใจเลือกดอกไม้ บานไสวในทำนอง
จัดคำเคียงประคอง ถนอมค่าบทกวี
เพรางาย มณีโชติ
๖ ตุลาคม ๒๕๖๓ อังคาร
๖ ตุลาคม ๒๕๖๓ อังคาร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
