.jpg)
ครวญคำนึง
พันธนาการม่านบังคุมขังคิด
ทอดทิ้งสิทธิ์เสรีที่ปรารถนา
ให้เหี่ยวเฉาเบาบางแรมร้างรา
ตามเวลาสายชลเลยพ้นรอ
ใคร่ครวญตรองลองย้อนแต่ก่อนเก่า
ตารอเฝ้าอาทรอักษรต่อ
เรียงถ้อยตามความเดิม,เพิ่ม,ตัดพ้อ
กลอนเกิดก่อสีสันเกินบรรยาย
มาบัดนี้ที่หมายมากลายกลับ
ข้องและคับจินตนามืดฟ้าหมาย
เขียนแล้วลบกลบทิ้งยิ่งเสียดาย
ใครสักราย โกลน เกลา ลองเย้ามา
เนิน จำราย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
