.jpg)
ฟังครวญคำร่ำไรปราศรัยแว่ว
มาสองแล้วใคร่ตามเป็นสามเสริม
คราครั้งก่อนย้อนหลังแต่ดั้งเดิม
ร่วมต่อเติมเรียงคำหลายทำนอง
ต่างคนต่างวางเรียงส่งเสียงทัก
ตามเอกลักษณ์ของตนดั้นด้นสนอง
เรียงร้อยตามความคิดจริตหมายปอง
เสียงกู่ก้องบนดอนบ้านกลอนไทย
บัดนี้เอยเฉยเสียงสำเนียงห่าง
หรือลาร้างเปลี่ยนท่าที”วิถีใหม่”
ต้องปล่อยวางห่างเหินเกินทำใจ
เริ่ม“ปกติใหม่”หรือว่าเลิกลากลอน
เนิน จำราย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
