นิราศโควิด
(1)

ต้องขอลาหลวงพ่อรอมิไหว
นิราศล้างจำพลากต้องจากไกล
อีกเมื่อไรจะพบประสบกัน

นมัสการปิดทองของหลวงพ่อ
ลูกมาขอพรชัยได้สุขสันต์
และกราบลาจากถิ่นทำกินพลัน
โควิดนั้นคือผู้ทำให้อำลา

นาฬิกาชี้ลงตรงเลขสี่
ต่างเร็วรี่จัดของที่ปองหา
เอกสารกระเป๋าเอากันมา
ใส่รถราแน่นกระบะจะจากไป

ต้องนำเชือกผูกติดคิดวิตก
ตอนรื้อยกลงมาค่อยว่าใหม่
ออกเดินทางจุดหมายอีกหลายไมล์
แต่ดวงใจคิดถึงก่อนด้วยร้อนทรวง

ขอลาก่อนป่าตองมองแลเหลียว
เมืองท่องเที่ยวสุดที่รักแสนหนักหน่วง
แหล่งทำกินของชนคนทั้งปวง
ดั่งเมืองหลวงชนหลายหลากฝากชีวี

(2)

ลาบางลาแหล่งเฟื่องเมืองสวรรค์
ช่างเสกสรรยามค่ำนำสุขี
เป็นแหล่งของสาวงามยามราตรี
เป็นแหล่งที่เริ่มโควิตติดกายา

วัดสุวรรณคีรีวงศ์มุ่งตรงรี่
ทั้งพระชีพำนักอยู่เรียนรู้หนา
ศึกษาธรรมและศาสน์ตามศาสดา
เปลี่ยนชีวาให้เป็นสุขสิ้นทุกข์ทน

มาตามทางลงเขาเจ้าคดเคี้ยว
ขับคนเดียวเปลี่ยวไปมีใครสน
ถ้ารถรามากมายมีหลายคน
ดูถนนดีดีมีอันตราย

ถึงทางแยกป่าตองจ้องแลหา
ด้วยคิดว่าปั้มน้ำมันนั้นมีขาย
เติมให้เต็มเดินทางไกลให้ผ่อนคลาย
เผื่อเหตุร้ายน้ำมันหมดกำสรดนาน

เติมน้ำมันบางจากต้องจากแหล่ง
ติดไฟแดงมีรถแรงแซงขนาน
ถึงไฟเขียวเลี้ยวไปไม่ได้การ
มิชำนาญแสนยากเย็นเป็นดั่งลม

(3)

402 มุ่งไป ถึงสาย 4
เป็นทางที่เคยมาพาเหมาะสม
ทางกลับบ้านของเราเขาพนม
ทำสวนผสมป่ายางบ้างทุ่งนา

สองข้างทางเป็นอาคารและบ้านช่อง
คนขนของมาวางแจกแปลกยิ่งกว่า
ใครมาก่อนวอนหยิบไปไร้ราคา
แต่หากช้าของหมดอดเชยชม

คนยืนห่างเป็นวาน่าฉงน
ดูอดทนมารับดับขื่นขม
ประทังหิวได้กินมิสิ้นลม
ขอชื่นชมเหล่าคนดีมีน้ำใจ

ผ่านสามกองตำนานเมื่อกาลก่อน
ครั้งเมื่อตอน "ม่องหลาย" คล้ายมิไหว
ช้างป่าเข้ากินผักเลยจัดไป
ออกตามไล่ที่นี้มีพักนอน

จัดที่พักหุงหาทำอาหาร
ผ่าฟืนวางสามที่มีเป็นขอน
เรียกสามกองเรื่อยมาน่าแน่นอน
เดี๋ยวนี้กองไม่เห็นเป็นขวัญตา

(4)

ถึงทุ่งคาเคยมีคาอยู่เต็มทุ่ง
เดี๋ยวนี้ยุ่งคาหมดไม่งดฝา
เป็นขุมน้ำและบ้านเรือนเลื่อนลอยมา
ยามฝนฟ้าตกหล่นล้นทุกที

สยามเนรมิตรตั้งเด่นเป็นสง่า
ก่อนเคยมาเข้าชมสมศักดิ์ศรี
มีหลายหลากวัฒนธรรมทั่วธานี
อาหารดีเบ็ดเสร็จตั้งเจ็ดพัน

ถึงบางคูคูไม่มีที่ให้เห็น
มีแต่เป็นอุโมงค์โยงน่าขัน
แค่รถออกวิ่งไปได้ทุกคัน
รถเข้านั้นติดไฟแดงแบ่งกันเดิน

จากบางคูถึงเกาะแก้วมิแวววับ
รถขยับทีละนิดอย่าคิดเหิน
ติดไฟแดงสามครั้งบ้างยังเกิน
ติดจนเพลินหลับฝันถึงวันวาน

ผ่านท่าเรือมิเห็นเรือรอคอยท่า
มีสองย่ายืนตระหง่าพาเรียกขาน
"เทพกษัตรีศรีสุนทร" ตอนก่อนกาล
ท่านจัดการไล่พม่าต้องลาไป

(5)

พนมมือเหนือเกล้าเฝ้าวอนขอ
อย่าให้รอนานเกินเพลินมิไหว
ขอด่านโล่งเดินทางอย่างเร็วไว
อีกยาวไกลกว่าถึงบ้านลูกหลานรอ

บ้านลิพอนขอพรวอนจากพระ
ได้ดีจะมาแก้บนคนเคยขอ
นำอาหารหวานคาวราวมากพอ
พะเน้าพะนอถวายคลายกังวล

ถึงเขาล้านเขาไม่ล้านวานเหมือนชื่อ
เขาเล่าลือคนที่อยู่ดูฉงน
เข้ารวมกลุ่มเฮฮาพาสัปดน
เป็นชุมชนแน่นหนาเวลาเย็น

บ้านในคำหมดคำนำมาพูด
ดูเบี้ยวบูดเป็นรอยต่อพอแลเห็น
ตอนปิดด่านประชาน้ำตากระเด็น
แสนลำเค็ญห้างใกล้ใกล้มิได้ไป

มีด่านขวางตั้งวางระหว่างเขต
เฝ้าสังเกตต่างตำบลทนมิไหว
จะซื้อของที่ห้างต่างทำใจ
เดินทางไกลข้่ามเขตกันฉันไม่ยอม