.jpg)
ทางของเรา
ดั้นด้นหวังพ้นผ่าน
รัตติกาลอันเหน็บหนาว
ทางมืดแสนยืดยาว
มิมีดาวมิมีเดือน
ก้าวไปตามทางเปลี่ยว
ตัวคนเดียวไม่มีเพื่อน
ตามเตือนเหมือนลืมเลือน
เพียงกลบเกลื่อนความอ่อนแอ
ไม่มีคนปลอบใจ
วันผ่านไปเหมือนเรือแพ
เหนือใต้ไม่รู้แน่
โอ้แล้วแต่ชะตากรรม
คิดถึงใครบางคน
กลับต้องทนใจร้องร่ำ
อยากลืมยิ่งจดจำ
อยู่ซ้ำซ้ำเหมือนเวียนวน
สายลมในยามค่ำ
ยิ่งตอกย้ำช้ำต้องทน
เก็บไว้ในกมล
มิให้คนเห็นน้ำตา
ทางเดินของชีวิต
พรหมลิขิตภาพมายา
ความฝันไม่กลับมา
กล่าวคำลาไปตามทาง
27/4/63
ดั้นด้นหวังพ้นผ่าน
รัตติกาลอันเหน็บหนาว
ทางมืดแสนยืดยาว
มิมีดาวมิมีเดือน
ก้าวไปตามทางเปลี่ยว
ตัวคนเดียวไม่มีเพื่อน
ตามเตือนเหมือนลืมเลือน
เพียงกลบเกลื่อนความอ่อนแอ
ไม่มีคนปลอบใจ
วันผ่านไปเหมือนเรือแพ
เหนือใต้ไม่รู้แน่
โอ้แล้วแต่ชะตากรรม
คิดถึงใครบางคน
กลับต้องทนใจร้องร่ำ
อยากลืมยิ่งจดจำ
อยู่ซ้ำซ้ำเหมือนเวียนวน
สายลมในยามค่ำ
ยิ่งตอกย้ำช้ำต้องทน
เก็บไว้ในกมล
มิให้คนเห็นน้ำตา
ทางเดินของชีวิต
พรหมลิขิตภาพมายา
ความฝันไม่กลับมา
กล่าวคำลาไปตามทาง
27/4/63
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
