Re: ที่แล้วไปไม่นับ กลับมาเริ่มใหม่

พึงเราพอหล่อเลี้ยง เพียงผล
มากเท่าหมายกายกมล ไม่น้อย
ยากหากยิ่งฝึกฝน ฝันง่ายดายรา
เสียหนึ่งมิถึงร้อย เรื่องร้ายกลายดี

ปล่อยม้าอุปการ วิทยาลัยนาฏศิลป์ สนุกจัง เอาละสิ เริ่มจะดูโขนเป็นละมั้ง

ปุปผิตัคคาฉันท์ ๒๕
วัดโมลีโลกยาราม
ลหุลหุลหุ ลหุลหุลหุครุ ลหุครุลหุครุครุ
ลหุลหุลหุ ลหุครุลหุุลหุครุ ลหุครุลหุครุครุ

แต่พบในเพจหนึ่งวางผังลหุ ครู ต่างกัน
แต่ตัวอย่างคำประพันธ์ อ่านออกเสียงลหุ ครู ได้ทั้งต่างกัน และ และออกเสียงเหมือนกัน
นั่นคือใช้ฉันทลักษณ์เดียวร่วมกันของวัดโมลีโลกยารามได้
แล้วก็หาแหล่งอ้างอิง หรือค้นไม่เจอที่อื่นไหนๆ
ฉะนั้นต่อไปขอยึดตามแบบฉันทลักษณ์ ของวัดโมลีโลกยาราม เป็นหลักว่าถูกต้อง

ระยะสิ จะวิเคราะห์วัด กะสัตว์และพาชี
จระก็ ถนัดณ.วิถี ผิว์คมนาคม

ปกติ พิเคราะห์มนุษย์ พิสุทธ์พิเศษสม
ก็ขณะ กะกาละนิยม พิสูจน์พิสิฐพล

ทางวัดม้าท้าไวไกลต้องผ่าน
คนวัดกาลนับพรรษามากี่ฝน
ม้าวัดทางบางลำบากยากลำบน
กาลวัดคนเก่าไม่แก่แหมติดมัน

อ.สมเจตน์ ภู่นา ขุนแผนคนที่4

ลักวันทองขี่ม้า พาไป
ทีท่านทีเราไย อย่าแย้ง
ขัดเคืองเรื่องขานไข ขอสู่ ศาลรา
ตามแต่โจทกฺ์จัดแจ้ง จึ่งเจ้าโจษ(จัน)จาร

* "จัน"คำส่งสำผัส ซ้ำกับ "มัน"ของบทก่อน ขอแก้เป็น โจษจาร ครับ