...ดอกไม้จะบาน (อีกครั้ง)...

...ดอกไม้จะบาน (อีกครั้ง)...

“ดอกไม้.................ดอกไม้จะบาน
 บริสุทธิ์กล้าหาญ........จะบานในใจ
สีขาว....................หนุ่มสาวจะใฝ่ 
แน่วแน่แก้ไข.............จุดไฟศรัทธา
เรียนรู้....................ต่อสู้มายา 
ก้าวไปข้างหน้า..........เข้าหามวลชน
ชีวิต......................อุทิศยอมตน
ฝ่าความสับสน...........เพื่อผลประชา 
ดอกไม้...................บานให้คุณค่า 
จงบานช้าๆ...............แต่ว่ายั่งยืน 
ที่นี่........................และที่อื่นๆ 
ดอกไม้สดชื่น.............ยื่นให้มวลชน”

(บทประพันธ์โดย จิระนันท์ พิตรปรีชา)

ขอเจ้าจง เบ่งบาน ทั่วลานถิ่น
ผืนแผ่นดิน เทือกเขา ลำเนาป่า
ขอจงฝาก รอยยิ้ม พริ้มเพราตา
เปี่ยมด้วยความ กรุณา เอื้ออาทร

ขอเจ้าจง แตกหน่อ ต่อยอดรัก
จารประจักษ์ ประจง ลงอักษร
สื่อความหมาย เปล่งเสียง ประเดียงวอน
มินิ่งนอน สร้างหวัง กำลังใจ

ขอเจ้าจง อย่าท้อ รอคืนสุข
จงปลอบปลุก ฮึกเหิม เริ่มต้นใหม่
“เมื่อท้องฟ้าสีทองผ่องอำไพ
ประชาชนย่อมเป็นใหญ่ในแผ่นดิน”*

ดอกไม้.................หัวใจศรัทธา
มอบแด่ผู้กล้า...........ชั่วช้าผจญ
ยอมสละ................มานะแห่งตน
เพื่อให้ผองชน..........ทุกข์ท้นบรรเทา
ดอกไม้..................สดใสใจเรา
จากโง่งมเหง้า..........โฉดเขลาอำพราง
ท้องฟ้า..................เจิดจ้ากระจ่าง
แจ่มแจ้งนำทาง.........พร่างสิทธิ์เสรี

Soul Searcher
Inspired to write 13/1/2020
(แก้ไข 25/2/2020)

*”เมื่อท้องฟ้าสีทองผ่องอำไพ
ประชาชนย่อมเป็นใหญ่ในแผ่นดิน”
[ประพันธ์โดย วิสา คัญทัพ]