...คืนเหงากับเงาใจ...

...คืนเหงากับเงาใจ...

ค่ำคืนเหงา...กับเงาใจ...ใครคนหนึ่ง
ที่พาดขึงตรึงรอบล้อมกรอบฝัน
ช้อยชม้ายชายเชือน ยิ้มเปื้อนปัน
สื่อสัมพันธ์แนบชิดสนิทเนา

ครั้นหวนลมห่มรับ พยับหมอก
คล้ายลวงหลอก มิไย หลงใฝ่เฝ้า
ฤ ข้อความสุดซึ้ง ส่งถึงเรา
ก็คิดเข้าข้างตน ทุกหนไป

ร้อยคำเคียงเรียงวาท ยิ่งบาดลึก
พ้องผนึกอารมณ์ ข่มมิไหว
สุดจะหักห้ามจิต คิดอาลัย-
ฝากถึงใครบางคน กับฝนฟ้า

ฝันลมแล้งเดียวดาย มิวายเพ้อ
พกรอยยิ้มเกลื่อนเก้อ เต็มใบหน้า
หวังจักพึ่งบันเทิง เวิ้งนภา
กลับซึมซับเอาเหว่ว้า เข้ามาเติม

อยู่กับความเปลี่ยวเหงา สีเทาหม่น
ที่ท่วมท้นดวงแด ดั่งแพ้เพิ่ม
เพราะว่าเหือดแล้งใจไม่เหมือนเดิม
มิอาจเริ่มต้นใหม่...ได้อีกเลย

Soul Searcher
Inspired to write 30/9/2018
(แก้ไข 22/12/2019)