จะมัวทุกข์ทำไมให้ใจหาย
ให้ชีวิตทุกวันนั้นผ่อนคลาย
สุขสบายตามประสาคนบ้ากลอน
เมื่อเฟสบุ๊คบุกมาพาเพื่อนหาย
เว็บมากมายก็ร้างดั่งภาพหลอน
แม้แต่บ้านกลอนไทยยังไหวคลอน
เคยออดอ้อนกันมาก็ลาไป
คนรุ่นใหม่ใช้เฟสบุ๊คสนุกสนาน
เหมือนเป็นบ้านลานกลอนกลุ่มก้อนใหญ่
แต่ฉันอยากสืบสานบ้านกลอนไทย
อยากจะให้เพื่อนแต่งกลอนออดอ้อนกัน..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
