.. วิชชุมมาลาฉันท์ ๘ ..
๐๐ เยี่ยมใจยามจน.. อิ่มคุณอุ่นคำ ๐๐
๏ ฝนถั่งฝั่งท้น บ่าล้น-บุกไล่
เชี่ยววกฉกไว หอบโถมโหมแทง
คลื่นเย็นเข็ญยาว อกหนาว-อุกแหนง
ฟ้าก่นฝนแกล้ง มากหยดหมดใย
๏ น้ำท่วมน่วมทน ฝืนตน-ฝ่าต้าน
โอดหาอาหาร ทุกข์จำทำใจ
เหนื่อยกายหน่ายเก็บ จนเหน็บ-จุกใน
อยู่หวังยังไหว รอดกักรักกัน
๏ ไชโย ! ใช่ยาน ล่องธาร-ลุยถ่อ
ลำโคลงลอยคลอ คอยย่ำค้ำยัน
จ้ำบึ๊ด ! จึ๊ดบุ๋ม ! จับคุม-จ้วงครัน !
มือไหวไม่หวั่น ลงน่านลานนอง
๏ แม้ยากมากอย่าง เวิ้งทาง-หวาดถอย
แสงน้าว.. สาวน้อย ค่ำหมายคลายหมอง
ยิ้มตามยามตื่น กายครื้น-กินคล่อง
ข้าวทานคำทอง เลี้ยงชีพหลากชน
๏ น้ำใจในจาน ฉ่ำซ่าน-ชุ่มทรวง
ราวเดือนร้อยดวง โลมฟ้าหลังฝน
ดับร้อนด้วยรัก ต่างพรรค-เติมพล
เยี่ยมใจยามจน อิ่มคุณอุ่นคำ
๏ ทุกคราถ้าครวญ แย้มชวน-หยิบชื่น
ให้, คลายหายขื่น จากไทยใจทำ
ฉับพลันฉันเพื่อน เรือเลื่อน-ร่วมลำ
เร่งหนุนรุ่นนำ แสงทองส่องทาง ๚ะ๛
เกลาฉันท์มากล่อม..
เล่นสัมผัสอักษรสลับกันทุกวรรคค่ะ
..พี.พูนสุข..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
