อึดตะปือ

เซเปี่ยนเซน้ำน้อย
ร่างล่องลอยกลางสายชล
น้ำตาทุกข์ท่วมท้น
จนวังเวงไปทั้งแขวง

ยินเพียงเสียงระงม
ผู้ตรอมตรมฟังเสียดแทง
หัวใจเลือดไหลแดง
ความรู้สึกเมื่อมองเห็น

กี่ร้อยหลังคาเรือน
ไม่ทันเตือนเยือนยามเย็น
มวลน้ำไหลกระเซ็น
แม้สิ่งใดมิอาจขวาง

แผ่นดินที่เคยแห้ง
น้ำมาแรงไปสุดทาง
พินาศทำลายล้าง
ทั้งบ้านเรือนและชีวิต

อึดตะปือน้ำตานอง
ช่างหม่นหมองเศร้าสนิท
ช่วยกันคนละนิด
แด่เพื่อนพ้องและผองชน

ไทยลาวคือพี่น้อง
เราเกี่ยวข้องมาแต่ต้น
แรงใจต้องไหลล้น
ซับน้ำตาอึดตะปือ

วาริน
ศ 27/7/61