.jpg)
มองสารผ่านสื่อ
นั่งประคองใจตนให้ทนไว้
อย่าหวามใจตามกลอนป้อนความหมาย
โน้มน้าวบทรสหวานจากมานชาย
เกรงกลับกลายเป็นขมระทมครวญ
บรรจงพิศพินิจกานท์ที่หวานรื่น
ชวนจิตชื่นหมื่นวันเมื่อฝันหวน
มาหยอกเย้าเช้าค่ำวางสำนวน
เผยทั่วถ้วนย้อนนัยว่าใยดี
หวานฤทัยเหลือเกินกลัวเพลินหลง
ติดบ่วงลงปลงหลักภักดิ์เพียงพี่
เข้ามาอ่านกลอนพจน์บทกวี
ทุกครั้งมีใจคล้อยล่องลอยตาม
เป็นเพียงกลอนอ้อนเล่นก็เห็นอยู่
แต่มิรู้เหตุใดเกินใจห้าม
อารมณ์ร่วมสวมรอยทุกถ้อยความ
จิตล่วงลามตามชิดติดเขาไป
รินดาวดี. บ้านกลอนไทย
๒๐ มีนาคม ๒๕๕๖
นานปีที่จากจำพรากนุช
รวดร้าวดุจไร้ค่าน้ำตาไหล
ต้องห่างเหินเดินตามทางนางจากไป
เพียรถามไถ่ครวญหาละล้าละลัง
จากแล้วจรลาเหว่ว้าแท้
คอยเพียงแค่ตอบสารดวงมานหวัง
ประดิษฐ์ถ้อยประดอยคำเพิ่มกำล้ง
ยังคงหวังฝืนคอยชะม้อยชะม้าย
เนิน จำราย
๓ ธันวาคม ๒๕๖๒
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
