เมื่อวาน..
๐ ฟ้าครืน..ยืนสั่นงันงก
ฝนตก..ลมอื้อหวือไหว
ฝาโอ่งโด่งดิ่งกลิ้งไกล
น้ำไหลเจิ่งนองร่องตัน
๐ หมาพล่านย่านครางหงีดหงิง...
วนวิ่งใต้ถุนหุนหัน
ฟ้าแลบแพล็บแพล็บ.. แอบกัน
ฟ้าลั่นหนาวร้อน..ซ่อนตัว
นับวัน..
๐ ค่อยค่อย...ตั้งหลักหนักแน่น
ลมแล่นลุกขึ้นมึนหัว
ตาปรอยลอยล่องมองมัว
จับรั้วแม้ทันสั่นเทา
๐ โธ่เอ๋ย...เคยอยู่รู้ย่าง
แถวทางเคยเพลินเดินเข้า
เดี๋ยวนี้...เซเยือนเหมือนเมา
ค้ำเอาสามขาพาจร...
..พี.พูนสุข..
๏ หมอแพทย์ทายว่าไข้ ลมคุม
โหรว่าเคราะห์แรงรุม โทษให้
แม่มดว่าผีกุม ทำโทษ
ปราชญ์ว่ากรรมเองไซร้ ก่อสร้างมาเอง
๏ กายเกิดพยาธิโรคร้าย ยาหาย
แต่พยศยาไป่วาย ตราบม้วย
ชาติเสือห่อนหายลาย ลบผ่อง
กล้วยก็กล้วยคงกล้วย กลับกล้ายฤๅมี
(ประชุมโคลงโลกนิติ - สมเด็จฯ กรมพระยาเดชาดิศร)
๏ เมื่อร้อนให้น้ำด้วย เย็นใจ
เมื่อหนาวท่านให้ไฟ อุ่นเนื้อ
เมื่อยากให้ทรัพย์ใส สว่างโศก
เมื่อทุกข์ช่วยแก้เกื้อ สุดแล้วคุณเสมอ
(ประชุมโคลงโลกนิติ - สำนวนเก่า)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
