แลแผ่นดินทุ่งถิ่นไทย... ฟังน้ำเสียงของกวี
จากบทกวี...
อู่ข้าว – อดข้าว
บนแผ่นอกของแผ่นดิน
นิทานข้าวกับคน
อู่ข้าว – อดข้าว
อู่ข้าวอดข้าวคราวนี้
เคยมีคิดมั่นขันหมาย
เริดร้างห่างมอดวอดวาย
ปรากฏอดตายใกล้มา
เมืองข้าวอดข้าวข่าวใหญ่
นาไร่แลโรยโหยหา
เปลี่ยนคนเป็นควายไถนา
กินหญ้าแทนข้าวข่าวดี
ไชโยโห่ร้องก้องกึก
อึกทึกอู่เปล่าข้าวหนี
นังนุงยุ่งยิ่งสิงคลี
คนมีข้าวหมดอดตาย
อู่ข้าวอดข้าวคราวยาก
ชอกช้ำลำบากเหลือหลาย
ในน้ำมีปลาน่าสบาย
อับอายข้าวไร้ในนา
ชาตินี้เกิดมาอาภัพ
รอกลับเกิดใหม่ชาติหน้า
ตื่นเช้าทำไร่ไถนา
โลกบ้าหน้ามืดฝืดคอ
อู่ข้าวอดข้าวคราวยาก
ทรกรรมลำบากลูกพ่อ
ข้าวหมดอดตายใจคอ
จักรอชาติหน้าบ้าแล้ว !
ทวีปวร
เอกราช – ๒๔๘๙
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
