Re: ซาบซึ้งตรึงตรา..อักษรารังสรรค์
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
20 เมษายน 2024, 02:05:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ซาบซึ้งตรึงตรา..อักษรารังสรรค์  (อ่าน 151627 ครั้ง)
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,104


ทิวาฉาย ณ ปลายผา


« เมื่อ: 17 กุมภาพันธ์ 2019, 03:15:PM »

 
ซึ้งจัง ซึ้งจัง

                                   วิมานน้ำค้าง
                                   

      ๏ วิมานน้ำค้างสร้างด้วยธาตุฝัน                เอาไกวัลเป็นหอห้องแก้ว
อัจกลับระยับระย้าอยู่พรายแพรว                     คือแววรุ้งรัตนาดาราราย ฯ
      ๏ หาดทรายอ่อนฉะอ้อนดั่งบรรจถรณ์       หมอนท่อนไม้คือเขนยฟ้าถวาย
ธาราบ่าเซาะหินดินทราย                                  คือนางไม้ขับกล่อมอ้อมใจ ฯ
      ๏ ละเมอผวาหาเสี้ยวเดือนทอง                    คือน้องนางแก้วแววขวัญสมัย
อ่อนไท้โลมไล้ทิพย์ละมุนละไม                         แสงเสน่ห์ใสสุดสวาทบ่วาย ฯ
      ๏ น่านำน้องท่องหล้ามหาสมุทร                  สุดฝั่งฝันกว่าสวรรค์จะหาย
หมั้นเจ้าด้วยค่าฟ้าพรรณราย                            สุดสายใจบุรุษรัตน์รมณีย์ ฯ
      ๏ นั่นผาชะโงกโตรกชะง่อนง้ำเงื้อม             อาจเอื้อมเอาดาววาววิเศษศรี
หรือช่อปาริชาตสุดแสนดี                                  หรือวิถีมิติฝันอนันตกาล ฯ
      ๏ พู้นทางช้างเผือกผุดผ่องสกาว                  บางดวงดาวพุทธเจ้าประดิษฐาน
บางเอกภพคือทิพยนิรพาน                               คลื่นอดีตผ่านนานนับกัปป์กัลป์ ฯ
      ๏ ปุยเมฆหอมเกสรรังร่วง                           มาทวงมโนคติหล้าอาถรรพณ์
ดาวไถไถทุ่งฟ้าวิลาวัณย์                                    จะเกี่ยวข้าวขวัญค่าชีวาใด ฯ
      ๏ น้ำค้างดงดึกดื่นสะอื้นโศก                       ชลเนตรโลกวิปโยคหรือไฉน
หมู่มนุษย์น้อยอหังการ์ฆ่าใคร                           ฆ่าพิภพสบสมัยสุดสามานย์ ฯ     
      ๏ ไม่รักทะนุถนอมคุณค่าโลก                      จะทุกข์โศกไปตราบฟ้าอวสาน
ยุคมนุษย์จะสุดสิ้นมิช้ามินาน                            เป็นพยานเถอะสายธารที่จาบัลย์ ฯ
      ๏ น้ำไหลอายุขัยก็ไหลล่วง                           ใบไม้ร่วงชีพก็ร้างอย่างฝัน
ฆ่าชีวาคือพร่าคืนวัน                                         จะกำนัลโลกนี้มีงานใด ๚ะ๛

                                      อังคาร  กัลยาณพงศ์
                     ลงพิมพ์ครั้งแรกในหนังสือกวีนิพนธ์  ปณิธานกวี
                              โดยสำนักพิมพ์กะรัต  พ.ศ. ๒๕๒๙

                  


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รพีกาญจน์, Mr.music

ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19 กุมภาพันธ์ 2019, 05:49:PM โดย พี.พูนสุข » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s