ระรื่นเรื่อเอื้อใดไหนจะเท่า
อุ่นอกเราเคล้าครอบมอบรักหนอ
อิ่มเอมจิตติดกานท์ขับขานรอ
รุ่งอรุณแล้วจ้อต่อคารม

ถึงมิเชิญก็มาประสาสื่อ
ถึงจะยื้อยุดไว้คงไม่สม
ถึงอยู่เดียวเปลี่ยวใจใช่หมองตรม
ถึงจะล้มลึกใหม่ใช่หมดแรง

พันทอง
๘/๘/๖๑

 

ค่ำคืนวุ่นอุ่นหนาวตอนเช้าตื่น (เช้าอ่านเสียงช้าว)
มาฝอยฟื้นจ้อจี้พอสีแสง
ได้จัดจูงสูงต่ำเห็นดำแดง
ให้แจ่มแจ้งอกหนักว่ารักเคลียร์

ได้เวลามาถึงซึ้งคำกล่าว
โอ้เรื่องราวเปลี่ยวร้างก็วางเสีย
คนเดียวแดแค่กลัวมานัวเนีย
พักหายเพลียค่อยลองคนต้องตา