คนเคยพ้องจองใจนี้ใช่แน่
มองหมายแต่หนึ่งน้องครวญร้องขอ
ใยเยื่อผ่านนานเนาเราเฝ้ารอ
ตามแต่พอใจเจ้าต้องเข้าตา

ไม่มีปัดขัดข้องกลัวน้องโกรธ
รอร้บโทษหยิบยื่นให้คืนหา
ขอคิดเห็นเป็นปีมูลที่มา
แค่คำท้าเกรี้ยวกราดก็ขาดกัน