(ขอบคุณภาพประกอบ จากอินเตอร์เน็ต..)
อัสดง ลงลับกับทิวไม้
สะท้านไหวโคจรอ่อนวิถี
ดงดอนไพรเงียบเหงาเข้าราตรี
อีกแล้วซีพักผ่อนอ่อนวิญญาณ์
อัสดง บ่งบอกคล้ายชอกช้ำ
สะท้อนลำแสงหมดอดผวา
ดงดอนเถื่อนเหมือนสิ้นกลิ่นทิวา
อีกแล้วหนาพรุ่งนี้ที่ข้ารอ
อัสดง ตรงนี้ที่ใจข้า
เสมือนว่าสิ้นแรงจะแข็งต่อ
ดงดอนเงียบเปรียบเหงาเคล้าพะนอ
อีกแล้วหนอหัวใจ..ไร้แสงนำ
"มุนีน้อย"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
