ยังมิถึงจุดจบไยหลบฉาก
ไยคิดจากก่อนจบหรือพบใหม่
ยังมิถึงแม่น้ำไยข้ามไป
มิเป็นไข้กินยาพากังวล
เมื่อทำดีที่สุดไยหยุดกึก
ความรู้สึกนึกคิดพาจิตหม่น
เอาสติเป็นเพื่อนคอยเตือนตน
เทพเบื้องบนย่อมรู้กว่าผู้ใด
อดีตกาลผ่านมาตำราเปลี่ยน
คือบทเรียนล้ำค่าควรคว้าไขว่
ความผิดพลาดผ่านพ้นกังวลไย
ตั้งต้นใหม่ใสสดควรจดจำ
ไพร พนาวัลย์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
