.jpg)
ดอกซ่อนกลิ่น ถวิลหา เรื่องความโศก
โชยพัดโบก กลบกลิ่น หอมมิหาย
ทั้งนุ่มลึก ตรึกตรอง แม้นมลาย
หอมสุดท้าย ถึงจากไป ยังทรงจำ
ชื่อซ่อนกลิ่น กลิ่นไม่ซ่อน สมดังว่า
ลมโชยมา ใคร่ครวญหา ชวนถลำ
ได้ดอมดม วิเศษสุด เลิศล้ำ
หอมไม่ซ้ำ กับใคร ตรึงในทรวง
เปรียบดอกไม้ มองถึง เรื่องความรัก
กลิ่นยวนนัก สลักเข้า เย้าถึงสรวง
หอมละมุน กรุ่นละไม ใกล้แดดดวง
หอมทุกช่วง เช้าเย็น เด่นเรืองรอง
หอมที่จิต ติดทรวง สิเหน่แท้
ถึงคราวแก่ แผ่อบอวล มวลเพื่อนผอง
หญิงชายใด มีสิ่งนี้ ไว้ครอบครอง
คงต้องจัก ลืมทุกข์ สุขอุรา
ปล.ขอบคุณคำแนะนำจากคุณ panthong.kh ที่ทำให้
กลอนบทนี้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น ขอบคุณมากๆครับ
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
30 เมษายน 2024, 03:22:AM
|
|||
|
|||
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน > บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ > หมวดบทกวี บทกลอนเศร้า > กลอนเหงา > หัวข้อ: รักเอย (ผู้ดูแล: ดิษฐา, แป้งน้ำ) > List คำชม สำหรับข้อความนี้
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: รักเอย (อ่าน 14281 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
