ผมคนเลว เลวอย่างผม ต้องข่มจิต
พบมิ่งมิตร มิตรมองมา นัยน์ตาเหม่อ
ยามสบตา ตาละห้อย ด้อยปรนเปรอ
กลัวว่าเธอ เธอรังเกียจ ถึงเกลียดชัง
อยากจะรัก อยากจะหลง อนงค์นาถ
กลัวจะผิด กลัวจะพลาด อนาถนั่ง
คิดจะรัก คิดจะลอง อยากจองจัง
คงผิดหวัง คงนั่งเศร้า อยากเคล้าคลอ
อยากจะดี เด่นดัง กระทั่งกระทบ
กลัวจะหลบ ไม่ทัน จะฝันจะฝ่อ
เพราะรักน้อง นวลจันทร์ ตะครั่นตะครอ
กลัวว่าดี ไม่พอ จะคลอจะเคลีย
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
