หวลกลับมาอีกครั้งบ้านหลังเก่า
บ้านที่เราเคยมีเพื่อนเคยสุขสันต์
มาบัดนี้เพื่อนมากมายหายจากกัน
คงเหลือฉันที่นั่งเหงาเคล้าน้ำตา
เป็นคนใหม่ในบ้านหลังเก่าเก่า
ดูดูเราช่างเป็นเหมือนคนแปลกหน้า
วันวารผ่านมิอาจย้อนหวลคืนมา
คงเหมือนดั่งผองเพื่อนยาที่ห่างกัน
เพื่อนเพื่อนจ๋า...อย่ารังเกียจคนเก่าเก่า
อย่าปล่อยฉันต้องนั่งเศร้าให้น่าขัน
ขอฝากเนื้อฝากหัวใจดูแลกัน
ช่วยให้ฉันได้มีที่พักพิงกาย
ให้ฉันได้อยู่ในบ้านหลังเดิมเดิม
ช่วยต่อเติมความฝันฉันที่ขาดหาย
อย่าให้ฉันอ้างว้างอยู่เดียวดาย
ชีพฉันคงไร้ความหมายถ้าไร้....กลอน
บ้านที่เราเคยมีเพื่อนเคยสุขสันต์
มาบัดนี้เพื่อนมากมายหายจากกัน
คงเหลือฉันที่นั่งเหงาเคล้าน้ำตา
เป็นคนใหม่ในบ้านหลังเก่าเก่า
ดูดูเราช่างเป็นเหมือนคนแปลกหน้า
วันวารผ่านมิอาจย้อนหวลคืนมา
คงเหมือนดั่งผองเพื่อนยาที่ห่างกัน
เพื่อนเพื่อนจ๋า...อย่ารังเกียจคนเก่าเก่า
อย่าปล่อยฉันต้องนั่งเศร้าให้น่าขัน
ขอฝากเนื้อฝากหัวใจดูแลกัน
ช่วยให้ฉันได้มีที่พักพิงกาย
ให้ฉันได้อยู่ในบ้านหลังเดิมเดิม
ช่วยต่อเติมความฝันฉันที่ขาดหาย
อย่าให้ฉันอ้างว้างอยู่เดียวดาย
ชีพฉันคงไร้ความหมายถ้าไร้....กลอน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
