วสันต์หลอก หลอนอยู่ เป็นคู่สาย
เมียงมองหมาย หลายวัน ช่างหวั่นไหว
ชายเคยรัก หักหาย ทำลายใจ
จนฤทัย ป่นปี้ ฤดีตรม
เธอหลอกฉัน วันผ่าน นานมากแล้ว
คงไม่แคล้ว จบจาก ฝากความขม
มองฝนตก อกช้ำ ย้ำระทม
เคยรื่นรม ร่วงล้า ระอาจัง
หลอกจนไข้ จับสั่น มันท้อแท้
หลอกจนแด เดียวดาย คล้ายสิ้นหวัง
หลอกจนผม ตั้งตรง คงเอวัง
หลอกจนนั่ง ไม่สุข จุกถึงทรวง
พันทอง
๒๐/๑๒/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
