สองเราคง คลาดแคล้ว กันแล้วแน่
ด้วยสัมพันธ์ ผันแปร เกินแก้ไข
หรือ..เป็นโชค ชะตา ป้อนปราชัย
ลิขิตให้ ไม่สม ภิรมย์ปอง..
.. หรือ..เป็นสาส์น สวรรค์ นั้นกำหนด
ว่าต้องช้ำ กำสรด มิหมดหมอง
จึงโศกา อาลัย ไห้..เนืองนอง
จนท่วมห้อง หทัย ไม่ร้างลา..
..ซ้ำแยกเรา ร้างไกล มิให้พบ
ไม่ให้หัน บรรจบ เพื่อสบหน้า
ดุจจะแสร้ง ซ้ำเติม เพิ่มโศกา
ไยหนอโชค ชะตา..ช่างทารุณ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
