ลมโยก โมกเอนไหว
เย็นจับใจ ขาดใครข้าง
หมอกหนา ทาทาบทาง
หนาวน้ำค้าง กว่าสางรอ
ตะวัน ดั้นขอบคุ้ง
เรืองเรียวรุ้ง พุ่งพาดก่อ
ส่งใจ ไปพะนอ
จงอย่าท้อ ขออดทน
แม้ทาง ที่ย่างก้าว
ขอผู้บ่าว อย่าร้าวหม่น
เจอใหม่ ใคร่ยินยล
เปลี่ยนกมล ลืมคนไกล
หญิงนี้ มิโดดเด่น
เปรียบแค่เดน เร้นสดใส
มิผ่อง เป็นยองใย
ขอลาไป ในทางตน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
