ระลอกร้าว หนาวมา พาเจ็บปวด
จึงนั่งดวด เหล้าขาว สาวแก้มเปล่ง
จากเย็นย่ำ แย่ยับ จับวังเวง
น้ำค้างเร่ง หยดถี่ ฤดีครวญ
ระลอกเรียว เลี้ยวลด หมดความหวาน
ทรมาน ซานเซ่อ เบลอทุกส่วน
สายลมพัด พริ้วแผ่ว แห้วมากวน
ยิ่งกำสรวล โศกเศร้า เข้าครอบครอง
ระลอกใด ไหนเล่า เขาว่าแย่
ยังพ่ายแพ้ ระลอกรัก หักใจหมอง
ซัดสาดทราย ถ่ายถม จมก่ายกอง
ช้ำจำต้อง ดวดเหล้า เมาแล้วลีม
พันทอง
๒๑/๑๑/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
