หนุ่มหล่อเหลาเข้าขั้น...ชั้นเจมส์จิ
กินกะปิ...กะข้าวเหนียว...เคี้ยวถี่ถี่
แค่มดยิ้ม...ก็เผลอฮา...อารมณ์ดี
อยากจะหลี...แม่ยุพิน..."ดิน" สะคราญ
หอมทีเดียว...ฤ จะพอ...ลออพักตร์
พี่ต้องหลักสิบร้อย...นะอ้อยหวาน
อย่าไปเทียบ...กับตาลุง...พุงย้อยยาน
"รพีกาญจน์"...ฉวีเหี่ยว...เรี่ยวแ่รงโรย
ศรีเปรื่อง
๑๑ พ.ย. ๒๕๕๖
กินกะปิ...กะข้าวเหนียว...เคี้ยวถี่ถี่
แค่มดยิ้ม...ก็เผลอฮา...อารมณ์ดี
อยากจะหลี...แม่ยุพิน..."ดิน" สะคราญ
หอมทีเดียว...ฤ จะพอ...ลออพักตร์
พี่ต้องหลักสิบร้อย...นะอ้อยหวาน
อย่าไปเทียบ...กับตาลุง...พุงย้อยยาน
"รพีกาญจน์"...ฉวีเหี่ยว...เรี่ยวแ่รงโรย
ศรีเปรื่อง
๑๑ พ.ย. ๒๕๕๖
สาวชิมิ จิจ๊ะ มาป๊ะแหม*
หนุ่มเมืองแหนมแหล่มเหลาเก๋า ! สุโค่ย
ยิ้มฟันเหยินเดินกรายชายตาโปรย
มาวายโวยแวะว่าป๋า"รพีฯ"
ชักเห็นคล้อยพลอยเขว..เอ.!รึเปลี่ยน
เดินวนเวียนเพียรป้อพ่อตาตี่
ชายเหนือตรงคงมั่น(หอม)วันละที
หอมถี่ถี่ ดีไงฟวะ บ๊ะอยากลอง(คิดในใจ)
"ดิน"
*แหม (อ่านว่าแฮ๋ม)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
