บ้านฯหลังนี้ น่ะ..ผม สมมุติว่า
คือ..นภา พร่างพราว สกาวถิ่น
มีพระพาย พัดโชย นกโบยบิน
แสงศศิน สาดหล้า ทุกราตรี..
..คนที่เป็น เช่นดาว แวววาวส่อง
คือ.."พันทอง" น้องนาง สะอางค์ศรี
ความสามารถ มากยิ่ง หญิงมั่งมี
นำกวี แว่วหวาน ทั่วบ้านกลอน..
..เป็นดั่งดวง ดารา จ้าจรัส
พจน์พิพัฒน์ เพริศแพร้ว แนวอักษร
แสนซาบซ่าน ซึ้งทรวง ทุกช่วงตอน
อรชร ช่างเด่น..เฉกเช่นดาว
อ่านคำกลอน ฤดี นี้ซาบซ่าน
แม้น้ำตาล ชิดซ้าย ร่างกายสาว
มาชมกัน ซึ่งหน้า ดาราพราย
ยิ้มละม้าย คล้ายปลื้ม ลืมอกตรม
มิอาจเอื้อม เป็นกวี หรอกพี่เอ๋ย
เพราะทรามเชย ยังด้อย ไม่คล้อยสม
ขอเป็นคน แต่งกลอน อ้อนตามลม
หยิบผสม คำไทย ใส่ด้วยรัก
ติดเหล้ายา แทบดิ้น จินต์เข้มแข็ง
ยังมีแรง เลิกได้ ไม่เสียหลัก
ติดเพลงขลุ่ย เคล้าคลอ พะนอนัก
ติดกลอนชัก ไม่ไหว ให้ถึงตาย
พันทอง
๑๐/๑๑/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
