ไส้ตะเกียง อันใหญ ไฟสว่าง
อยู่เคียงข้าง คงสุข ไม่ทุกข์ฝืน
ความว้าเหว่ จางหาย หมายหยัดยืน
ความขมขื่น เหือดไป ไร้ราคิน
หากไร้ควัน บางบาง ที่จางหาย
รักกลับกลาย เป็นชื่น ทุกผืนถิ่น
แม้ไกลเกิน เพลินได้ ใจยลยิน
ก้องธานินทร์ ร้องกู่ สู่ห้วงใจ
ดาราราย พรายแสง แยงสุกเหลือ
รักจริงเจือ เชื่อคำ ที่พร่ำไหม
มิหลอนหลอก ลวงร้าย ให้อายใคร
รักล้นใน สี่ห้อง ปองเพียงเธอ
พันทอง
๙/๑๑/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
