ไม่อยากอยู่ บนดิน ถิ่นลุ่มหลง
ไร้มั่นคง ปลงตก นะอกเอ๋ย
มีแต่เรื่อง วุ่นวาย หน่ายนักเอย
เครียดจังเลย เชยชื่น ขื่นฤทัย
มองหมู่ดาว ระยับ จับฟ้ากว้าง
เด่นแดนต่าง กลางคืน ยื่นความใส
กระพริบถี่ ทุกช่วง จากห้วงไกล
ยวนเย้าใน เมฆา ดาราราย
หากเป็นได้ ดั่งฝัน สวรรค์สร้าง
จะลอยคว้าง ทางใด ได้ดั่งหมาย
จะเปล่งแสง รัศมี ที่แย้มพราย
จะสอดส่าย หาคู่ อยู่ร่วมเคียง
เป็นตัวเอง เบื่อมาก แสนยากยิ่ง
เป็นแค่หญิง ไร้ชาย หมายหลบเลี่ยง
เป็นเศษผง ธุลี ที่ข้างเตียง
เป็นตะเกียง ไส้หมด อดเติมไฟ
พันทอง
๘/๑๑/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
