พจมาน หวานหู มิรู้สิ้น
ยามยลยิน จินต์คล้อย จนลอยล่อง
ทุกบท-บาท วาทล้ำ เลิศทำนอง
ช่างสอดคล้อง คล้ายคลึง ซึ่งคีตา..
..สร้อยกวี คีตศิลป์ ส่งกลิ่นกรุ่น
อวลละมุน อุ่นไอ ใน..กถา
อัตลักษณ์ ถักถ้อย ประดอยมา
ล้วนล้ำค่า อักษร บวรกานท์..
.. โอ้..นวลน้อง "ละอองดิน" ยุพินศรี
ช่างมากมี ฝีมือ เลื่องลือสาส์น
วิจิตรศิลป์ ถกล บนวิธาน
จนตราตรึง ซึ้งซ่าน ทั่วบ้านกลอน..
..ขอฝากตัว หัวใจ ไว้ที่เจ้า
ขอแนบเนา เคล้าทรวง ดวงสมร
ขอคนสวย ช่วยเหลือ เอื้ออาทร
ขอเว้าวอน สอนหน่อย นะ..กลอยใจ
emo_46แหะ แหะ..วันนี้ลองเปลี่ยนจากแนวชวนทะเลาะมาเป็นแนวหวานดูจ้า..
พยายามอ่านให้หวานนะจ๊ะ..
แค่หิ่งห้อยด้อยแสงแฝงมะพร้าว
ลมเกรียวกราวพราวมาอุราไหว
พลิ้วสะบัดพัดพาล้าแกว่งไกว
ต้องคว้าไขว่ใบบังประทังตน
มิได้เลิศเลอลักษณ์ประจักษ์สี
ภุมรีมีแฝงทุกแห่งหน
หิ่งห้อยน้อยลอยล่องท่องเวียนวน
ยังมิพ้นค้นคว้าถลาบิน
ไร้หลักแหล่งแห่งพักสลักฝัน
ปีเดือนวัน ระหกฯผกโผผิน
มิเคยครองคบคาเป็นอาจิณ
จวบจะสิ้นชีพตนยังด้นไป
โปรดเถิดปองมองอื่นนะชื่นขวัญ
สูงเทียมจันทร์สรรส่องผ่องไสว
ฉัน..หิ่งห้อยด้อยค่าเกินฝ่าไกล
คงจะได้แค่นี้...ธุลีดิน
ลมเกรียวกราวพราวมาอุราไหว
พลิ้วสะบัดพัดพาล้าแกว่งไกว
ต้องคว้าไขว่ใบบังประทังตน
มิได้เลิศเลอลักษณ์ประจักษ์สี
ภุมรีมีแฝงทุกแห่งหน
หิ่งห้อยน้อยลอยล่องท่องเวียนวน
ยังมิพ้นค้นคว้าถลาบิน
ไร้หลักแหล่งแห่งพักสลักฝัน
ปีเดือนวัน ระหกฯผกโผผิน
มิเคยครองคบคาเป็นอาจิณ
จวบจะสิ้นชีพตนยังด้นไป
โปรดเถิดปองมองอื่นนะชื่นขวัญ
สูงเทียมจันทร์สรรส่องผ่องไสว
ฉัน..หิ่งห้อยด้อยค่าเกินฝ่าไกล
คงจะได้แค่นี้...ธุลีดิน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
