จุดธูปหอมเก้าดอกบอกเจ้าที่ จบวจีแบ่งห้าปักหน้าศาล เหลืออีกสี่พนมก้มปักลาน อธิษฐานประสงค์จงสมใจ ลูกวิงวอนกรยอขอนมัส เทพจัตุสัพพัญญูผู้เป็นใหญ่ ทั่วสกลยลยินดินน้ำลมไฟ เมตตาให้สรรพสิ่งยิ่งนิยม ขาดเพียงหนึ่งปลงปลิดชีวิตไร้ สาดแสงส่องอุทัยไฟสุขสม ลมอณูสู่ปอดรอดภิรมย์ น้ำจืดจางพร่างพรมชโลมเรือน ดินยืนยงทรงสถิตติดตรึงมั่น พื้นสุธัญหนักแน่นไร้แล่นเลื่อน ผ่านทิวาราตรีที่เยี่ยมเยือน มิเขยื้อนพาพรากรักจากทรวง รพีกาญจน์  | ขอบโค้งคุ้งรุ้งหลากมากสีสรร วิลาวัณย์จันทร์ดาวเด่นพราวสรวง ปุยเมฆขาวราวนุ่นละมุนทรวง แสนโชติช่วงดวงอาทิตย์วิจิตรา หมอกหยอกเย้ายวนจิตพิศเพลินพักตร์ ชวนชื่นนักพระพายแห่งสายหล้า กระแสสินธุ์รินไหลไพรพนา หมู่นกกา แมลงใช่แกล้งชม น่าชวนชิดพิสมัยหาดทรายขาว ก่องเก็จพราววาวคลื่นครืนผสม น้ำตกพรูซู่ซ่าพาภิรมย์ ช่างงามสมดมผกานานามี ผ่านโลกหล้ากว่าครึ่งมาพึงพบ จะสยบชูชิด ขนิษฐี มีค่าน้อยด้อยแท้แค่ธุลี ไฉนพี่ปักจินต์"ดินละออง" "ดิน" |
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
