น้ำตาไหล ล้นหลั่ง ดั่งกระสินธ์
เมื่อกิ่งรัก หักวิ่น จนสิ้นสาย
กลเกลียวใจ เจ้าอ่อน พลันคลอนคลาย
สูญสลาย หายวับ ไปกับตา..
..เคยชื่นฉ่ำ ด่ำดื่ม เจ้าลืมแล้ว
ไม่แน่แน่ว ดังเอ่ย เสียเลยหนา
ไยใจดำ ทำพี่ มีโศกา
จนต้องนอง น้ำตา..ท่วมอารัญ
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
29 เมษายน 2024, 08:14:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: คิดถึงเหลือเกิน (อ่าน 11101 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
