Re: อยากเล่าให้ฟัง...

อดีตแค้น...แสนหดหู่

เมื่อกาลก่อนตอนประถมผมนั้นอยู่
ดินแดนภูธรนัก...ไกลอักโข
อันของเล่น ฤ ก็ไร้...ไม่ไฮโซ
แต่โอ้โห! เราสุขสนุกจริง

วันเสาร์หนึ่ง...เพลาคราบ่ายบ่าย
เด็กทั้งหลายต่างก็พากันมาวิ่ง
ที่ลานวัด, วุ่นวาย...คล้ายลูกลิง
ทั้งเด็กหญิง...เด็กชาย...อ๊าย! เด็กเทย

เล่นบัก"อี่","ลี่" ซ่อนหา, กากิ๊โหลก
เหงื่อไหลโซกเหม็นสบัด...จน ฮัดเช่ย!
ทั้ง "จิกเส้น" "บั้งโผ" โก้จุงเบย
ยิ้มเป้ยเป้ย...หัวเราะร่วน...กระสรวลใจ

ประจวบจนสายัณห์ตะวันล้า
ก่อนจะคลากลับบ้าน...สะท้านไหว
เสีย "ตุ๊กตุ่น"...หมดกระเป๋า...เศร้าหทัย
ตาเป็นไฟแค้นกลุ้มสุมกมล

มี "ตุ๊กตุ่น" สีเนื้อ เหลือตัวหนึ่ง
ก็รีบบึ่งทันใดนำไปฝน
กับซีเมนต์...เน้นเน้น...เค้นเสียจน
หลังมันร่น...แบนเรียบ...อืมม! เฉียบดี

เสาะรอบบ้านกระทั่งได้สายไฟเก่า
แกะทองแดงเร็วเข้าเอามานี่
พันรอบแขน, ขา, คอ ไม่รอรี
เป็น "อีตี" ตัวฉกาจ...ปราศริปู

ครั้นรุ่งเช้าวันอาทิตย์มิอิดออด
คระไลดอดฝึกโหมท่าโจมจู่
ก่อนที่จักห้ำหั่นฟันศัตรู
เซียน ฤ หมู...เดี๋ยวตระหนักประจักษ์กัน

ลมเย็นเย็น...โชยมา...พาให้ง่วง
แต่ก็ห่วงกังวลการรณนั่น
เฝ้าศาลาตาถลึงเกือบครึ่งวัน
มิอาจกลั่น...ผล็อยหลับ...พับกายา

สะดุ้งลุกจากเสื่อ...เมื่อพลบมืด
หายใจฟืดฟาดดัง...คลั่งโทสา
หันเหลียวมองรอบตัวทั่วศาลา
เห็นเพียงหมาไอ้ดำ...ให้ช้ำทรวง

ศรีเปรื่อง
๒๘ ต.ค. ๒๕๕๖

ปล.

อธิบายศัพท์อีสาน

บักอี่ = เกมตี่จับ (ในที่นี้ "บัก" จะสื่อถึง "เกมการละเล่น" ไม่ได้สื่อถึง "คน" นะจ๊ะ)
(บัก) ลี่ = เกมซ่อนหา
กากิ๊โหลก = เกมวาดรูปตารางบนพื้น โยนหินให้ลงช่องตามลำดับ แล้วก็เขย่งเท้ากระโดดไปเก็บลูกหิน
(ประมาณนี้ 555 แทบจะลืมวิธีเล่นไปแล้ว)
จิกเส้น = ทอยเส้น (เกมโยนตัวการ์ตูนพลาสติกให้ใกล้เส้น ใครใกล้กว่า ชนะ)
บั้งโผ = ของเล่นเด็กผู้ชาย ทำด้วยไม้ไผ่ เอาเศษกระดาษผสมน้ำมาอัดใส่ แล้วก็ตำ จากนั้นก็ยิง มีเสียงดัง "โผละ"
ตุ๊กตุ่น = ตัวการ์ตูนพลาสติก ส่วนใหญ่แถมมาในขนม
อีตี = ตัวการ์ตูนพลาสติก ที่ปรับปรุงด้วยสูตรพิเศษเฉพาะตัว ให้มีน้ำหนักเหมาะมือ และไม่กระเด้งกระดอนตอนโยน
"อีตี" มักมีอยู่หลายตัวตามสภาพสนามประลอง เช่น ดินทราย หรือ พื้นคอนกรีต