หยุดเถิดหนา น้องนวล อย่าครวญคร่ำ
เลิกเพ้อพร่ำ ร่ำร้อง เถอะ..น้องจ๋า
เลิกสะอื้น ขื่นขม จมน้ำตา
ขอ..เถอะหนา นารี เชื่อพี่ชาย..
..คราโศกเศร้า เข้าตรึง ทรวง"หนึ่งโสม"
อยากประโลม โฉมนาง มิห่างหาย
อยากบรรเทา ทุกข์ใจ ให้คลี่คลาย
โศกทั้งหลาย เลือนลับ..มอดดับไป
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
