สิ้นหวัง....
การรอคอย หงอยเหงา เศร้าสิ้นหวัง
จึงต้องนั่ง ซังซาก มากอับเฉา
ขาดเพื่อนพ้อง ผองมิตร จิตซึมเซา
ตั้งแต่เช้า ยันค่ำ ช้ำดวงจินต์
ฉันรอเธอ เพ้อหา เวลาผ่าน
ทรมาน มานหม่น ทนเสียสิ้น
หนาวเหน็บหน่วง นานเนิ่น มิเพลินพิณ
เหมือนชีวิน ดิ้นดับ กับกองฟอน
เห็นใครใคร เคล้าคลอ พะนอคู่
ทิ้งฉันอยู่ เดียวดาย คล้ายหลอกหลอน
มืดมิดมาก หมายมาด ดังขาดตอน
ซ้ายขวาก่อน หน้านั้น มีฉันเธอ
คงสิ้นหวัง รั้งไว้ ไม่ได้อีก
ต้องหลบหลีก เลี่ยงลง ตรงพร่ำเพ้อ
หนทางตัน ดั้นด้น ทนละเมอ
ขออย่าเจอ พบหน้า ลาขาดเลย
พันทอง
๒๒/๐๙/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
