.jpg)
ความหวัง
@สองมือนี้จะยื่นขึ้นไขว่คว้า
เมื่อสายตาผองเพื่อนเตือนให้หวัง
จะก้าวไปให้ถึงซึ่งพลัง
ความจริงจังแข็งแกร่งแห่งดวงใจ
@ไกลแสนไกลรำไรในจุดหมาย
จะแหวกว่ายสายฝนจนไม่ไหว
คงมีฟ้าเหนือฟ้าฟ้าขึ้นไป
คือเส้นชัยฝ่าฟันเอามันมา
@แม้รอบกายพรายพร้อยด้วยรอยแปลก
สังคมแหลกแตกเรื้อเมื่อมองหา
เก็บความทุกข์ชิงชังสั่งสมมา
แทนน้ำตารินหยดรดทางเดิน
@สองเท้านี้พร้อมย่างไปข้างหน้า
เมื่อฝันฝ่าอุปสรรคจักไม่เขิน
บนเส้นทางกว้างไกลไปเผชิญ
และเพลิดเพลินคุณค่าพยายาม
@แล้ววันหนึ่งคงถึงซึ่งฝั่งฝัน
ณ วันนั้นสิ้นทุกข์สุขเกินห้าม
ดอกไม้แห่งน้ำใจไหลรินตาม
ตอบคำถามตาเพื่อนที่เตือนเรา
/////////////
พงศ์ภัณฑ์
๒๑/๙/๕๖
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
30 เมษายน 2024, 09:51:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ความหวัง (อ่าน 13169 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
