อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
สายัณห์ตะวันลา……..สกุณาระงมเสียง
เจื้อยแจ้วระเริงเรียง….จรเพลินลุแนวไพร
หมายมุ่งจะคืนคอน….ขณะว่อนก็วอนไว
รีบเร่งทะยานไป……...ผิวะหมายเกษมศานต์
เด็กทุ่งมุหมายมอง……กะประลองวิชาชาญ
มือเชี่ยวฉมังการ……….ระยะใดมิไกลเกิน
แม้นเชื่องถลาบิน……..ประลุถิ่นมนุษย์เมิน
อาจพอสนานเหิน……..ดุจหงส์สง่าควร
แต่ทุ่งน่ะใช่เมือง……….บมิเคืองก็หวังดวล
เด็กหวังประเดิมป่วน….ปะเหมาะเจ้าสิเข้ายิง
นกจงระวังการ………...ละทะยานเงอะอ้อยอิ่ง
มารดาบิดามิ่ง…………..เกาะชะเง้อเพราะอาวรณ์!ฯ
อริญชย์
๒๗/๙/๒๕๕๖
ปล.เหมาะสำหรับอ่านกล่อมเด็กก่อนนอนกระมัง!
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
