ขอต่อเป็นกลอนแปดละกันจ้า
----------------------
อาทิตย์เริ่ม ลับฟ้า จันทราส่อง
สีแดงทอง มองเพลิน สะเทิ้นไหว
เมฆแฝงความ น่ากลัว ทั่วป่าไพร
ทะมึนไร้ ปรานี ที่เห็นนั้น
เงียบสงบ พลบค่ำ จำห่างเหิน
มืดมิดเกิน ห้ามใจ ให้ไหวหวั่น
หมู่นกกา คืนคอน อ้อนจำนรรจ์
บินผกผัน เคียงคู่ สู่รังนอน
ท้องนภา หมองหม่น ดั่งคนเหงา
เฉกเช่นเรา เศร้านัก รักถ่ายถอน
เย็นสายลม พรมพร่าง ร้างแรมรอน
รักมาจร จำจาก พรากรักลง
มองหมู่เมฆ เลื่อนทับ ดับความฝัน
มองพระจันทร์ สาดเข้า เฝ้าไหลหลง
มองพระพาย โชยมา อุราปลง
มองดาวคง ไม่ชื่น คืนเดียวดาย
พันทอง
๑๘/๐๙/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
