ยามเย็นตะวันลา……….ละเมาะป่าลุมืดมัว
นกน้อยเผยอตัว………..และก็บินเลาะแนวไพร
กลับรังระงมเสียง………ทะเลาะเยี่ยงกะชิงชัย
ลับแสงสลัวไป…………บมินานสิวังเวง
แต่ใช่จะหลับพลัน…….ระยะนั้นประเดิมเพลง
นกเค้าทะยานเบ่ง……..กะตะปบทะลวงเอา
นกน้อยประวิงกลัว…….เอะอะรัวล่ะคงเฉา
หดตัวกระจุกเข้า……….ชิชะ!หยุดเขม่นกัน!ฯ
อริญชย์
๑๘/๙/๒๕๕๖
ปล.เป็นเพียงการแต่งเล่นตามจินตนาการเท่านั้น อ่านเล่น ๆ ละกัน ทุกท่าน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
