คิดถึงทุ่ง ลานเท ยามเพล้โพล้
ดายเดียวโด่ โผเผ อย่าเห่ย่ำ
สาว"ลั่นทม" ขมจินต์ ร่ายรินคำ
ฝากลำนำ ย้ำเตือน ใช่เลือนไกล
เดือนสิบสอง นองหลาก สองฟากฝั่ง
เคยเอนนั่ง หลังอิง พิงซบไหล่
ขลุ่ยเป่าแผ่ว แว่วหวาน ซ่านฤทัย
ณ.โคนไทร ไม้เดิม เริ่มรักเรา
จากมาไกล ในกรุง แสนยุ่งเหยิง
ใช่เปิดเปิง เริงรื่น ลืมชื่นเก่า
หนุ่มลานเท เตรียมรับ กลับแนบเนา
ยังรอเฝ้า หรือเคล้าอิง หญิงอื่นแล้ว
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
