อย่าไปคิด ว่าชีวิต นี้ว้าเหว่
เป็นเรือน้อย ลอยทะเล ยังมีหวัง
แม้จุดหมาย ปลายทาง ลางเลือนจัง
หมดพลัง แหลกยับ จักอับจน
ไม่มีใคร ที่ซึ่ง จะพึ่งพิง
ถ้าประวิง เวลา พาสับสน
ปล่อยชีวิต เลยล่วง ทุกช่วงตน
อาจเป็นคน ไร้ค่า เข้าสักวัน
ต้องเติมไฟ เติมฝัน อย่าพลันหน่าย
จุดมุ่งหมาย ยาวไกล ไร้เขตกั้น
อย่ายอมแพ้ แม้อับโชค โศกจาบัลย์
ตราบตะวัน ยังส่อง ท้องนภา
ให้มองคืน เดือนแรม แถมมืดมิด
ดาวเพียงนิด ชิดใกล้ ได้พบหน้า
อาจเป็นแสง แห่งใจ นำชัยมา
เจิดแจ่มจ้า กล้าแกร่ง เรี่ยวแรงดี
ระยะทาง พิสูจน์ม้า ท่านว่าไวั
อาชาใด เข้มแข็ง แซงโค้งหนี
คนเช่นกัน กาลเวลา เร็วช้ามี
พิสูจน์ได้ ทันที ที่ตนทำ
๑๔/๐๙/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
