ยามสายัณห์ สัญญา ว่าจะกลับ
พี่รอรับ ทรามวัย ไม่ถอดถอน
ชะแง้คอย น้องนง คืนดงดอน
แสนอาวรณ์ หวั่นไหว ไม่เห็นนาง..
..มองนภา อาลัย ฤทัยสั่น
พี่อัดอั้น หวั่นจินต์ จงยินบ้าง
ฤๅ สัญญา ลบเลือน คล้อยเคลื่อนจาง
จนเจ้าร้าง ทางใจ ปล่อยให้รอ..
..ความหงอยเหงา เศร้าศัลย์ ก็พลันแหวก
เข้ามาแทรก ซึมซ่าน ร้าวรานก่อ
เกาะกินกลาง ทรวงหน จนเหลือตอ
สุดทดท้อ ทำไม เจ้าไม่คืน..
..ทั้งทิวา-ราตรี ฤดีหม่น
ร่ำหาคน หนไกล ใจสะอื้น
รีบหวนมา หากัน เถิดขวัญยืน
ยามดึกดื่น ตื่นเพรียก..ร้องเรียกนาง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
