แค่เม็ดทราย

แค่เม็ดทราย

@เพียงเม็ดทรายหนึ่งเม็ดใช่เพชรหยาด
จึงไม่อาจสมมาดปราถนา
ความผิดหวังย้ำเตือนเลือนเวลา
ไม่มีโชคชะตามาบันดาล

@เธอสูงส่งดังหงส์เหมราช
เผ่าพันธุ์ชาติสูงศักดิ์ยากหักหาญ
หงส์คือหงส์ใช่วงศ์กาผ่าเผ่าพาล
ทรมานก็จะเจียมด้วยเขียมใจ

@แก้วโกเมนสีชาดเพียงหยาดรุ้ง
ควรผดุงธำมรงค์วงสวยใส
ไม่ใช่แหวนธรรมดาค่าน้อยไป
ให้ใครเย้ยไยไพให้ได้อาย

@ความรักคือการให้จำได้แน่
ยอมมีแผลเลือดไหลแม้ใจหาย
ไม่อยากรั้งหัวใจไว้เดียวดาย
เมื่อรักได้ก็เลิกได้เป็นไรมี

@ความรักเพียงเม็ดทรายประกายหมอง
ไว้ซับรองรอยเท้าเศร้าเหลือที่
เธอเดินย่ำผ่านไปไม่ใยดี
หมดสิ้นแววไมตรีมีต่อกัน

@เพียงเม็ดทรายประกายอย่าหมายเพชร
งามก่องเก็จหยาดรุ้งจรุงฝัน
ทรายคือทรายเช่นทุกวันเกินจำนรรจ์
หมดสิ้นคำรำพันคอยรำงับ

///////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๒๔/๗/๕๖