 จมภวังค์นั่งเรือลอยเหนือน้ำ ชายใจดำทำน้องมัวหมองศรี เป็นเด็กดื้อหรือแม่ลงแส้ตี แย่งน้องพี่จิบปากอยากไอติม โกงคำตอบสอบตกอกซึมเศร้า รักแฟนเขาอย่างแรงดังแทงทิ่ม รับจ้างแอ๊คแลกตังค์หนังสือพิมพ์ ก้มหน้ายิ้มยียวนจากสวนปรุง โฆษณาผ้าแพรแฟชั่นปก อิจฉานกสวยสาวแบดดาวรุ่ง หนีบ้านโกรธโทษพ่อนั่งล่อยุง มุดกัดพุงไหล่หลังเพิ่มหนังลาย น้ำบ่าท่วมอ่วมจวนสวนไม้ดอก หนุ่มเย้าหยอกลาจันทร์ฝันเลือนหาย ถูกเฒ่าเหนือเถือแถแดวอดวาย ปู่ใต้แคลงแหนงหน่ายกลายชิงชัง อาจเพราะฝนคนเบาไม่เข้าร้าน พรรษากาลผ้าเหลือเสื้อไม่สั่ง ผู้ใช้รุมขุมข่ายสายเน็ตพัง จีนฝรั่งทัวร์งดรถแช่นาน พูดพิไรในเรือลอยเหนือน้ำ เห็นผุดดำละม้ายพรายละหาน ขืนชักช้ามาไวมิได้การ รีบกลับบ้านคร่อมนั่งหลังรพี  รพีกาญจน์ |  ก็บ้าบอ คอแตก แหวกชีวิต รักเป็นพิษ จิตหมอง จนร้องอี๋ เพียรลิขิต ขีดย้ำ พร่ำวจี เผื่อว่าพี่ รี่โน้ม ประโลมใจ เจอแต่ชาย หมายลวง ทรวงเจ็บแปล๊บ เข้ามาแย็บ แล้วถอย หาต่อยไม่ หรือชีวี มีกรรม ซ้ำร่ำไป คาดว่าใช่ ใกล้แนว ก็แจวลา ลำบากกาย หน่ายอ่อน นอนมิหลับ มานกระสับ จับกระดาษ มาสาดสา ที่สั่งสม จมเจ่า บรรเทาซา อักษรา ระบาย พอคลายลง อย่าโกรธน้อง ต๊องส์หน่อย ฝอยเฉื่อยฉ่ำ ร่ายรินคำ ข้างคู ปูปลาส่ง เหนื่อยสะดุด หยุดเขียน เพียรใจปลง แต่มานตรง คงที่"รพีกาญจน์" รับหน่อยซี ขึ้นแล้ว เบื่อแจวจ้ำ ใกล้มืดค่ำ ดำดวง ทรวงเสียวซ่าน กระเดกกระโดก โยกย้าย ส่ายสะท้าน ผีพรายผ่าน ย่านนี้ มีประจำ จะก้าวขึ้น เคลงโคลง ยืนโยงโย่ อพิโธ่ ถอยล่น จนถลำ เอื้อมมือคว้า ผวาฉก เลยตกน้ำ ดูพี่ทำ ขำอยู่ได้ ไม่ช่วยเล้ย...?  "ดิน" |
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
02 พฤษภาคม 2024, 05:57:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ::::::เรือชีวิต:::::...? (อ่าน 11858 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
